Wat is psychomotorische systeemtherapie?

Psychomotorische systeemtherapie (PMST) is een vorm van gezinsgerichte behandeling waarbij we niet alleen met het kind of de jongere werken, maar juist ook met ouders of andere gezinsleden. We gebruiken beweging, fysieke interactie en ervaringsgerichte werkvormen om vastgelopen patronen zichtbaar te maken en ruimte te creëren voor verandering.

Anders dan in gesprekstherapie worden spanningen, gedragingen of dynamieken letterlijk voelbaar. In een veilige setting kunnen ouders en kind oefenen met ander gedrag, andere reacties of het herkennen van elkaars signalen.
PMST is niet alleen inzicht gevend, maar ook direct ervaringsgericht. De verandering gebeurt niet na het gesprek, maar in het moment.

Wanneer zetten we PMST in?

We kiezen voor een systeemgerichte aanpak wanneer we merken dat individuele therapie niet voldoende beweging brengt, of wanneer de omgeving een grote rol speelt in het ontstaan of in stand houden van de klachten.
Bijvoorbeeld in situaties waarin sprake is van terugkerende spanningen in het gezin, ouders zich machteloos of overbelast voelen, eerdere hulp zonder ouderbetrokkenheid onvoldoende effect had, of het gedrag van een kind sterk beïnvloed lijkt door interacties thuis of op school.

Ook wanneer communicatie of afstemming tussen gezinsleden moeilijk verloopt, kan gezamenlijke therapie helpen om oude patronen te doorbreken en opnieuw contact te maken met elkaar.

Hoe ziet PMST eruit in de praktijk?

Tijdens de sessies doen kind en ouders, en soms ook broers of zussen, samen oefeningen. Deze kunnen gericht zijn op samenwerking, ruimte innemen, grenzen voelen, omgaan met spanning of reageren op gedrag van de ander.
De therapeut observeert, stuurt bij en reflecteert met het gezin op wat er gebeurt. Zo ontstaat inzicht in de interactie en ruimte om iets nieuws te proberen.

De ervaring is vaak confronterend, maar ook verbindend. Ouders geven terug dat ze hun kind weer even echt zien, of dat er rust ontstaat omdat iedereen zich gehoord voelt zonder woordenstrijd. De sessies worden afgestemd op wat het gezin aankan. Veiligheid, contact en wederzijds respect zijn steeds de basis.

Hoe past dit binnen de behandeling?

PMST is zelden een losstaande behandeling. Het maakt onderdeel uit van een breder traject. Soms wisselen individuele sessies zich af met gezamenlijke sessies. Soms wordt er eerst met het kind gewerkt en daarna met het gezin.

Bij de intake en behandelplanning kijken we samen of een systeemgerichte aanpak helpend is. We stemmen de vorm, frequentie en intensiteit af op de draagkracht van ouders en het ontwikkelingsniveau van het kind. De betrokkenheid van ouders kan variëren van enkele sessies tot een langduriger gezamenlijk traject.

Wat levert het op?

Ouders en kinderen leren elkaar op een andere manier kennen. Er ontstaat ruimte om te zeggen wat je voelt, zonder meteen in een patroon te schieten.

Het kind voelt zich gezien en gesteund. Ouders krijgen tools en vertrouwen terug.

PMST versterkt de onderlinge band en de effectiviteit van de therapie als geheel. Verandering wordt niet alleen van het kind gevraagd, maar gedeeld gedragen.

Meer weten of overleggen?